Kısır

Bulgur’un en güzel hallerinden biri…
              KISIR...
Bir çoğumuzun, çocukluğundan buyana evlerinin misafir ikramlarının başında gelen ve çoğumuzun hayır diyemeyeceği nostaljik bir lezzet olsa gerek kısır. Her mutfağın, kendine has bir hazırlama şekli olsa da. Sanıyorum sonuç kaçınılmaz, lezzetli, doyurucu ve besleyici bir yemek. Evet, yemek diyorum. Çünkü benim için ana yemek yerine geçiyor. Hele de yanında bir fincan taze demlenmiş çay yada ayran varsa…

İçinde, bulgur olan hiçbir yemeğe hayır diyemeyen ben, kısırı çocukluğumdan buyana çok severek yer ve de hazırlardım. Ta ki sevgili halamız, Dilkan ablanın yaptığı kısırla tanışana kadar. Dilkan ablanın, elinden çıkan kısırı yediğim günden bu yana, hiç kısır yapmadım diyebilirim… Sizin mutfakta kısır nasıl hazırlanır? Bilemiyorum! Ama bizde kısırın olmazsa olmazları; Biber salçası, maydanoz, yeşil soğan ve nar ekşisidir. İçinde, asla olmayanlar ise marul, salatalık ve domates. Marul’un içinde kısıra ve yanında garnitür olarak domates ve salatalığa evet ama içinde asla…

Birde mevsim kışsa; Kısırın yanında, kırmızı turp babuşumuzun en favorisi…

Bu resimde gördüğünüz kısırı da, geçtiğimiz günlerde moralimin çok bozuk olduğu, kapluşu kaybettikten sonra ki gün, Rüzgar’la babuşu baş başa bırakıp, kendime mola verdiğim ve dışarı çıktığım gün, eve döndüğümde sürpriz olarak beni beklerken buldum… Eve dönerken, acaba ne yemek yapsam diye düşünürken, eve geldiğimde beni bekleyen kısırın yanında sevgili annemi ve Dilkan ablayı görmek de ayrıca mutlu etti beni.

Zira annem İzmir’de yaşıyor ve ara sıra geliyor Bodrum’a. Dilkan ablam ise iyi ki Bodrum’da yaşıyor. Yoksa o ve sevgili eşi Sina ağabeyde olmasa, ailemizden kimse olmayacaktı burada. Ve ben gerçekten, Bodrum’a yerleştiğimiz günden bu yana zaman zaman dostlarımdan ve ailemden uzak olmanın çok sıkıntısını çektim.

Bu yüzden, eve geldiğimde bulduğum manzara beni çok ama çok mutlu etti. Özellikle de, mutsuz bir anında aileni yanında bulmak çok güzel. O gün mutfağımızda, halamızın gelip sürpriz olarak hazırladığı kısır belki de bu yüzden biraz daha kıymetli ve lezzetliydi benim için…

Ve tarif, tarif mi? tarif yok . Ülkemizde, kısırın nasıl yapıldığını, bilmeyen mutfak olmadığını düşünüyorum ve tarif verirsem haddimi aşacağımı sanıyorum ;)